3.6.1. Nafarroako Foru Komunitatea
Koordinazio-tresnei dagokienez, 15/2006 Legeak xede horretarako bi erakunde ezartzen ditu: Gizarte Zerbitzuen arloko Administrazioen arteko Kontseilua eta Nafarroako Gizarte Laguntzaren Etika Batzordea. Horietatik, lehenengoa orientatuta dago administrazioen arteko koordinaziora, eta honako hauek dira nabarmentzekoak haren eginkizunen artean: plan estrategiko sektorialen garapenari buruz informatzea eta eskumen batzuk toki entitateei eskualdatzeko proposamena egitea, betiere bi aldeak ados daudela.
Hala eta guztiz ere, bi erakunde horien garapena ez da nahikoa izan gizarte zerbitzuen esparruko koordinazio erreala lortzeko; hori dela eta, 9/2015 Foru Aginduaren bitartez, Nafarroako Foru Komunitateko Administrazioaren Gizarte Zerbitzuen Oinarrizko Laguntzako Koordinazio Batzordea arautu da. Batzorde hori gizarte zerbitzuen ardura duen Departamentuko sei ordezkarik (gaur egun, Eskubide Sozialetako Lehendakariordetza da) eta oinarrizko gizarte zerbitzuetako barrutien zazpi ordezkarik osatzen dute. Barruti bakoitzaren ordezkaritza txandakakoa izango da, eta bi urtean behin berrituko da eskualdeen artean, Iruñean eta Iruñeko eskualdean izan ezik, non bi ordezkari egongo baitira (bat Iruñekoa eta bestea eskualdekoa).
Agindu horren 3. artikuluari jarraituz, honako hauek dira lau hilean behin (bai eta deialdi bereziak egiten direnean ere) biltzen den batzorde horren eginkizunak:
-Oinarrizko laguntzako gizarte zerbitzuen kalitatea hobetzeko behar, kezka eta ekimenei buruzko eztabaida foro iraunkor bat eratzea.
-Oinarrizko gizarte zerbitzuetan garatzeko ekimen, jarduera eta programenak aztertu eta proposatzea, baita haien jarraipena eta ebaluazioa egitea ere.
-Gizarte zerbitzuetako profesionalen arteko koordinazioari buruzko prestakuntza, informazio eta ebaluazio estrategiak garatzea. Beharrezkoa bada, dauden baliabideak edo zerbitzuak aldatzeko proposamenak ekarriko lituzke horrek.
-Gizarte zerbitzuen gaineko arautegiarekin lotutako irizpide teknikoak aurkeztea, hori kudeatzeko tresnak, eta abar.
-Oinarrizko laguntzako gizarte zerbitzuetan bitarteko materialen, pertsonalen eta prestakuntzakoen beharrari buruzko ekimenak aztertu eta proposatzea.
-Gizarte ekimenean eta zerbitzuetan, administrazioaren eta entitate pribatuen arteko lankidetza indartzeko azterketak eta aholkuen proposamena.
-Gizartearen alorrean erantzun bateratu bat behar duten inguruabar berriak antzematea; elkarrekin aztertzea eta irtenbide tekniko koordinatuak hartzea lanbideko ekimen eremuaren barrenean, lan metodologian ere batera jardunda.
-Ezagupenak trukatzea laguntzako talde formalei eta informalei dagokienez, ahal den neurrian koordinazio prozesuetan sartzeko eta problema zehatzak errazago konpontzeko.
-Zein herritan agertzen diren baliabide eta zerbitzu berriak, haien berri ematea.
-Profesionalei informatzea haien koordinazio jarduerei buruz, bai eta elkarte eta haien eremuko parte-hartze komunitarioko organoei ere, behar diren ekarpenak egin ditzaten.
Hala eta guztiz ere, araudian ezarritako eginkizunak gorabehera, Batzordearen saioek, gaur arte, izaera informatibo hutsa izan dute, eta funtsean mugatu dira Nafarroako Gobernutik barruti bakoitzeko ordezkariei informazioa ematera; horrenbestez, huts handi bat utzi da, orain arte landu ez dena: barruti barneko koordinazioa, Batzordearen eginkizun gehienak eraginkor egingo lukeena (koordinazioa, komunikazioa, beharrizanen detekzioa eta abar). Horretarako, barrutiko koordinazioaren figura arau bidez definitu beharko da (eginkizunekin, helburuekin, egitekoekin eta koordinazio-denbora aitortuarekin), eta horrek, gainera, berarengan hartuko baitu Nafarroako Gobernuarekiko interlokuzioa.
Aipatutakoaz gainera, gaur arte departamentuen arteko bestelako koordinazio-egiturarik ez da garatu, ez eta jarduketa-protokolo orokorrik ere. Egia bada ere barrutietako batzuetan, nola baita haurrei arreta ematekoan, inplikatutako sistema desberdinek (osasuna, hezkuntza, polizia eta abar) esku hartzeko protokoloak jasota daudela, gainerako jarduketa-esparruetan profesionalen borondateaz haratago doazen koordinazio-irizpideak eta konpromisoak falta dira. Gai horietatik guztietatik ondorioztatzen da, horrenbestez, koordinazioarenak jarraitzen duela izaten Nafarroako Gizarte Zerbitzuetako Sistemaren ahuldadeetako bat.
3.6.2. Katalunia
2008tik, Kataluniako Generalitatearen eta ABSSak kudeatzen dituzten toki entitateen arteko harremana programa-kontratuen figuraren bidez gauzatzen da. Kontratu horien oinarria da gizarte zerbitzuetan eskuduna den Generalitateko sailak eta udaletako elkarte-erakundeek (Federació Catalana de Municipis y Associació de Municipis de Catalunya) sinatutako lau urteko esparru-akordioa. Honako hauek dira programa-kontratuen helburuak, esparru-akordioan islatu direnak:
-Gobernuaren eta tokiko erakundeen arteko koordinazio- eta lankidetza-harremanetako konpromisoak artikulatzea.
-Herritarrei zuzendutako zerbitzu publikoen kalitatea hobetzea.
-Baliabide publikoen erabileran efizientzia hobetzea.
-Tokiko entitateekiko harremanetan kultura-aldaketa bat sustatzea, baterako erantzukizunak eta politika sozialen arloko baterako parte-hartzea sustatuz.
Tokiko entitateentzat, aurrerago aipatuko den bezala, programa-kontratuen figura estuki lotuta dago 12/2007 Legeak esleitzen dien oinarrizko gizarte zerbitzuen finantzaketarekin. Horri dagokionez, udalen helburuak, hiru dira, figura horri dagokionez:
-Lehenengo, oinarrizko gizarte zerbitzuen finantzaketa-maila bermatzea. Finantzaketa hori, aurrerago esango dugun bezala, ezin da inolaz ere izan, 12/2007 Legeari jarraituz, oinarrizko lantaldeen, programa eta proiektuen eta zerbitzuen zorroak ezartzen dituen etxez etxeko laguntzako eta telelaguntzako zerbitzuen kostuaren %66tik beherakoa.
-Tokiko entitateen bigarren helburua izan da legeak jasotzen duen lau urteko finantzaketa bermatzea. Programa-kontratuak sinatu ziren unera arte, ekarpen ekonomikoa urtero negoziatzen zen, eta tokiko entitateen plangintza eta epe luzeko konpromisoa asko zailtzen zituen segurtasun eza eragiten zuen. Esparru-akordioan lortzen da Kataluniako Generalitateko gobernuak urte anitzeko gastu-konpromiso bat onartzea, lau urtetarako finantzaketa bermatzen duena.
-Azkenik, tokiko entitateek lortu dute zerbitzu espezializatu berekien aitortza eta finantzaketa, haiek programa-kontratuan sartuz, eta jotzea zerbitzu horiek Generalitatearen eskuordetze bidez ematen direla. Horretarako, kontratuak 25 atal (fitxa) ditu gehienez, non udalen gizarte zerbitzuen prestazio eta eginkizunen finantzatzerako betebeharrak jasotzen baitira.
Programa-kontratuak gauzatu gabe uzten duen erronka da udalek ematen dituzten zerbitzuen plangintzarako eta kontrolerako tresna izatea. Fitxa guztietan bete beharreko helburuak eta haiek ebaluatu ahal izateko adierazleak jasotzen diren arren, errealitatean haien formulazioa ez da egokiena esleituta daukaten eginkizunerako; oro har, mugatzen da prozesuaren helburu eta helmugak aipatzera, eta ez ditu jasotzen lortu nahi den emaitzaren eraginari buruzko adierazlerik.
Programa-kontratuaren figuraz gainera, abenduaren 22ko 202/2009 Dekretuak, Kataluniako gizarte zerbitzuen sistemaren arloko parte-hartzerako eta koordinaziorako organoei buruzkoak, 12/2007 Legean jada jasota dauden koordinaziorako eta parte-hartzerako organoak garatzen ditu. Horien artean, nabarmentzekoa da Gizarte Zerbitzuen Kontseilu Nagusia, Gizarte Ongizatearen Koordinazio Kontseilua eta Gizarte Zerbitzuetako Beharrizanen Ebaluaziorako Komitea. Dekretu honek, halaber, gizarte zerbitzuetako udal kontseiluak arautzen ditu, bai eta udalez gaindiko kontseiluak ere, gizarte zerbitzuen oinarrizko eskualde bera osatzen duten komarka edo udal elkarteetarako.
Gainera, aipatu beharra dago Kataluniako oinarrizko gizarte zerbitzuen eredua Generalitateak berriki argitaratua. Dokumentu horren helburua da antolaketarako esparru komun eta ulergarri bat izatea, gizarte zerbitzuen Kataluniako sistemaren lehentasunak errazten eta orientatzen dituena, gutxieneko zerbitzu batzuk ezarriz, zeinek tokiko administrazioei bidea emango baitiete beren egoera alderatu eta analizatzeko, estandar zabal eta malgu batzuk —eta, halere, zehatzak— erreferentzia hartuta. Eredu ireki baten gisara planteatzen den arren, berrikuspen bat behar duena, testuak planteatzen du ezen, behin onetsita, ondorengo araupetze-prozesu baten oinarria izan beharko lukeela. Araudi honen edukiak, funtsean, ereduak hartzen dituenak dira: zerbitzuak emateko eta haiek eskuratzeko irizpideak, lantaldeen antolaketa, ekipamenduen errekerimenduak eta informazio sistemaren baldintzak.
Bestalde, lehen ere aipatu da nolako egitekoa duen Bartzelonako Diputazioak gizarte zerbitzuen arloan udal administrazioei aholkularitza teknikoa emateari dagokionez. Horri dagokionez, nabarmentzekoak dira lantaldeak gainbegiratzeko eta prestatzeko jarduketak eta zerbitzuak ebaluatzekoak, gizarte zerbitzuetarako Udalen Arteko Konparazio Zirkuluen bitartez egindakoak. Bartzelonako Diputazioak bultzatuta, Gizarte Zerbitzuetarako Udalen arteko Konparazio Zirkuluak gizarte zerbitzuen hobekuntzaren alde lan egiten duten udalen talde egonkorrak dira, beren jarduketa islatzen duten adierazleak konparatuz eta jarduera hori oinarritzen duten jokabideak elkarrekin trukatuz eta alderatuz. Sare horretan 10.000 biztanletik gorako 55 udalek hartzen dute parte. Gizarte zerbitzuen Konparazio Zirkuluek konparazioaren eta hobekuntza jarraituaren teknika garatzen dute; haren bidez, bilatzen dute jokaera eta emaitzak ahal diren onenak izan daitezen, parte-hartzaileek ahal den modu onenean jardun dezaten. Horri dagokionez, 2001etik Bartzelonako probintziako udalek elkarrekin egiten dute lan honako helburu honekin:
-egiten duten jarduera islatzen duten adierazleak definitzea;
-urtero lortutako emaitzak neurtzea;
-emaitzak alderatzea eta onenak nabarmentzea;
-emaitza onenei lotutako jokabide onenak bilatzea;
-lortu nahi diren emaitzak zein diren finkatzea.
Zirkulu horien lanaren ondorioz, besteak beste, udalen gizarte zerbitzuei buruzko adierazleen laburpen-taula bat argitaratzen da, honako arlo hauek hartzen dituena: oinarrizko gizarte zerbitzuak; etxez etxeko laguntza eta zentro irekiak. Ehun adierazle baino gehiago hartzen ditu, urtero berritzen direnak, honako hauek direla eta: zerbitzuen finantzaketa, erabiltzaileen gogobetetzea, profesionalen zuzkidura eta haien lan baldintzak, zerbitzuen estaldura eta sarbide-prozedurak (itxarote-zerrendak, elkarrizketak egiteko batez besteko itxarote-aldiak eta abar). Ekimen horren esparruan, urtero txosten bat argitaratzen da, non jarraitutako metodologia eta lortu diren emaitza metatuak —udalez udal zehaztu gabekoak—, hobetu daitezkeen arloak zehaztuta.
Bestalde, Bartzelonako Diputazioak Udalen arteko Konparazio Zirkuluen esparru honetan jokatzen duen papera alde batera utzita, Kataluniako Generalitateak abian jarritako ekimen eta tresna ugari daude udalen gizarte zerbitzuekin koordinatzeko eta, bereziki, esparru horri buruzko ezagutza kudeatzeko. Laburki bada ere, tresna horietako batzuk aipatuko ditugu. Generalitateak bultzatutakoak izanda ere, zuzenean ukitzen dituzte udaletako eta komarketako gizarte zerbitzuak:
-Kataluniako Gizarte Informazioaren Sistema (Herkules Proiektua) informazio sistema komun, partekatu, partekagarri eta koordinatua da, zeinak bermatzen baitu Gizarte Zerbitzuen Zorroko prestazioei buruzko informazioa eskuragarri egotea, datuen pribatutasuna eta ukitutako eragileen arteko informazio-trukean segurtasuna izatea, eta sektore publikoan zein pribatuan ematen den arretari buruzko datuen integrazioa, bikoiztasunak saihesteko eta gizarte zerbitzuen hartzaileei ematen zaien arreta hobetzeko. Informazio sistema zenbait tresnaren bitartez artikulatzen da; honako hauek, besteak beste: zorroaren jarraipenerako taula (QSCart) edo tokiko entitateen Datuen Erregistro Bateratua (RUDEL).
-Gizarte zerbitzuen mapa. Gizarte zerbitzuen mapa, urtero gaurkotzen dena, Gizarte Zerbitzuen Kataluniako Sistemaren eskaintzako oinarrizko datuak biltzen dituen dokumentua da. Batetik, oinarrizko gizarte zerbitzuak eta, bestetik, arreta espezializatuko gizarte zerbitzuak hartzen ditu bere egituran, eta datu exhaustibo eta gaurkotuak ematen ditu sisteman eskuragarri dauden baliabideei buruz. Datuak urtero gaurkotzen dira, eta lurraldearen arabera bereizirik aurkezten dira. Informazio garrantzitsu horrek aukera ematen du zerbitzuetan egin beharreko hobekuntzak oinarritzeko, esku hartzen duten eragile guztien parte-hartze eta jarduketak egokitzeko, gizarte politikak errealitate aldakorrari egokitzeko eta, oro har, beharrizan sozialen aurrena modu efiziente batez jarduteko. Oinarrizko gizarte zerbitzuei dagokienez, Mapak informazioa eskatzen du —gizarte zerbitzuetako oinarrizko eskualde bakoitzerako— profesionalen zuzkidurari buruz (gizarte langileak eta gizarte hezitzaileak), emandako EELZ orduei buruz, artatutako arazoei buruz, aratutako pertsonei eta familia-unitateei buruz, egonaldi mugatuko zerbitzuetan erabiltzeko dauden postuei buruz eta abarrei buruz.
-Kataluniako gizarte zerbitzuen egoerari buruzko urteko txostena. 12/2007 Legeko 50. artikuluak ezarritakoaren arabera, txosten horrek urtero informazioa jasotzen du bai gizarte premiako egoerei buruz, bai Gizarte Zerbitzuetako Kataluniako Sistemaren ekintzari buruz ere. Ikuspuntu metodologikotik, txostena oinarritzen da bai eskura dauden iturri estatistikoetan, bai gizarte zerbitzuetako mapatik heldu den informazioan ere.
-DIXIT izena duen gizarte zerbitzuei buruzko dokumentazio zentroa Gizarte Ongizate eta Familia Sailaren ekimen bat da, gizarte zerbitzuetako profesionalei zuzenduta dagoena, gizarte ongizatearen, autonomiaren sustapenaren eta mendetasunerako arretaren esparruei buruzko ezagutzaren kudeaketa eta zabalpena sustatzeko. DIXITek honako helburu orokor hauek dauzka: a) gizarte zerbitzuen eta herritarren eskubideen esparruko ezagutzaren hedapena, elkarrekiko trukea eta sorkuntza bultzatzea; b) ezagutzaren transmisioaren eta aukera-berdintasuna lideratzea lurralde osoan; c) profesionalen sare baten sorrera sustatzea eta parte-hartzerako bideak erraztea; d) Gizarte Ongizate eta Familia Sailak sortutako ezagutza zaintzea eta ustiatzea.
3.6.3. Galizia
Antolaketari dagokionez, nabarmendu beharra dago Galiziako administrazio autonomikoan administrazio-unitate bat dagoela, Gizarte Zerbitzu Komunitarioen Koordinaziorako Zerbitzua, zeinak gizarte zerbitzu horiek koordinatzeko eginkizun berariazkoa baitu; izan ere, unitate horrek aholkua, orientabidea, informazioa, prestakuntza eta laguntza teknikoa eskaintzen dizkie gizarte zerbitzu komunitario, oinarrizko eta berariazkoetako profesionalei, beren udaletan programak eta zerbitzuak gara ditzaten.
Bestalde, tresna teknikoei dagokienez, Galiziako gizarte zerbitzuetako sistemak programa informatiko batzuk badauzka, koordinaziorako tresna gisa baliatzen direnak; esate baterako Gizarte Zerbitzuetako Erabiltzaileen Informazio Sistema (SIUSS), zeina Galiziako udal guztietan erabiltzen baita eta aukera ematen baitu gizarte zerbitzu komunitarioen erabiltzaileen oinarrizko datuak jasotzeko: pertsonei, haien eskariei, balorazio profesionalei eta baliabide egoki edo/eta aplikatuei buruzko informazio guztia jasotzen da bertan. Programa familia-espedienteen arabera egituratzen da, eta aukera ematen die gizarte lanetako profesionalei eta diziplina arteko taldea osatzen duten gainerako teknikariei profesionalki esku hartzen duteneko egoeren kudeaketa integrala egiteko.
Web gisako beste programa informatiko batek, udalen gizarte zerbitzu komunitarioak (SSCM) izena duenak, oinarrizko prestazioen eta prestazio osagarrien kudeaketa artikulatzen du, eta aukera ematen die gizarte zerbitzu komunitarioen titular diren tokiko entitateei beren urteko plangintza aurkezteko eta autonomia erkidegoari kasuko finantzaketa-eskaria aurkezteko eta, gero, egiazki finantzatutako eta emandako zerbitzuei buruzko ebaluazio kuantitatiboa eta kualitatiboa egiteko.
Era berean, Gizarte zerbitzuen arloko lanerako, informaziorako eta aholkularitzarako eskuliburua (MATIASS) izenekoa autonomia erkidegoaren mailako erreferentziako webgunea da Galiziako gizarte zerbitzuen arloko informazio tekniko eta profesionala zabaltzeko. Koordinaziorako tresna oso baliotsua da, zeren eta gizarte zerbitzuetako profesionalei babes teknikoa ematen baitie, haien gaurkotzea eta prestakuntza jarraitua errazten baitu eta erreferentziako agiri teknikoak eskuratzen baitizkie; halaber, aukera ematen du zerbitzuak eta prestazioak kudeatzeko eredu eta galdetegi homologatu editagarriak deskargatzeko.
Azkenik, Gizarte Zerbitzuak ematen dituzten Erakundeen Erregistro Bateratua (RUEPSS) koordinatzeko tresna da, bertan informazioa jasotzen baita programak garatzen dituzten entitateei buruz edo honako esparru hauetan gizarte zerbitzuetako zentro edo programen titularrak edo kudeatzaileak diren erakundeei buruz: adineko pertsonak, desgaitasuna, berdintasuna, haurrak, adingabeak, familia, gizarteratzea eta gizarte zerbitzu komunitarioak. Erregistroak jendeari eta gizarte zerbitzuetako profesionalei informazioa eta orientabide baliagarriak ematen dizkie euskarri elektronikoan dauden baliabide sozialak eskuratzeko, webgunearen bitartez.
Ongizatearen arloko beste sistema batzuekiko (hezkuntza, osasuna, etxebizitza...) koordinazioari dagokionez, Galizian koordinaziorako honako tresna hauek artikulatu dira:
-Gizarte zerbitzuetako profesionalentzako jarduketa-protokoloa, generoko indarkeria pairatzen duten emakumeei arreta ematekoa.
-Hainbat ahuldade-egoeratan esku hartzeko gidaliburuak: horietan guztietan, gizarte- edo osasun-zerbitzuez gainera, justizia-sistemak ere esku hartzen du. Honako hauek dira gidaliburu horiek:
•Haurren aurkako tratu txarren egoeretan esku hartzeari buruzko gidaliburua.
•Adineko pertsonen edo desgaitasuna duten pertsona helduen aurkako jarduketa koordinaturako gidaliburua.
•Babes juridikoari eta desgaitasunari buruzko informazio-gidaliburua.
-Arreta goiztiarrean erakundeen arteko koordinaziorako, esku-hartzerako eta deribaziorako protokoloa, Gizarte Politiketako, Osasuneko eta Hezkuntzako kontseilaritzek sinatua.
3.6.4. Gaztela eta Leon
Gaztela eta Leonen garatzen joan diren koordinazio-tresnen ikuspuntutik, honako hauek dira ekimenak:
-Sistemarako sarbide bateratua, CEASen bitartez. Berarekin dakar lehenengo arreta sistema publikotik egitea eta jarduketa profesional baten bitartez. Horrek bermatzen du herritar guztiek sistemarako sarbidea izatea berdintasun-baldintzetan. Aurreikusten da baloraziorako eta esku-hartzerako tresnak eta lanabesak homogeneizatzea eragileen artean, jarduketa koordinatu eta eraginkorra lortzeko kasuei arreta emateko garaian, bai prestazioetarako sarbide bateratua zein prestazioen eduki bateratua ere.
-Informazio-sistema bateratua. SAUSS plataforma gizarte zerbitzuetako erabiltzaileen erregistro bakarra da, sistemako eragile eta profesionalek partekatzen dutena. Plataforma horrek pertsonaren historia soziala integratzen du, eta zerbitzuak eta prestazioak kudeatzeko beste tresna informatiko batzuekin konektatzen da: haurrak babesteko modulu informatikoak, mendetasun-egoeraren balorazioa eta herritarren errenta bermatua (RGC), etxez etxeko laguntza zerbitzuaren kudeaketa eta hornitzea eta larrialdi sozialeko egoeretan bizi-iraupeneko oinarrizko premiak asetzeko prestazio ekonomikoen kudeaketa. Gaur egun, sarbidea toki entitateetatik eta gizarte zerbitzuetako gerentzietatik egin daiteke, baina honakoek ere horretarako modua badute: genero-indarkeriako egoeretan erkidegoko arretaren ardura duten profesionalak, utzarazpen egoeran dauden familiei laguntzeko zerbitzu integraleko profesionalak eta autonomia pertsonala sustatzeko lantaldeak (EPAP deitutakoak).
-Historia sozial bakarra arautzen duen dekretua. Dekretu horren zirriborroak historia sozial bakarra definitzen du: “agiri-tresna bat da honako datuak erregistratzen dituena: datu pertsonalak, familiarrak, gizarte-premiei buruzkoak, prestazioak eta jarraipenak eta erabiltzailearen egoera sozio-familiarraren adierazgarri izan daitezkeen gainerako datuak, eskaria, diagnostikoa eta horren ondorengo esku-hartzea eta egoeraren ebaluazioa”. Historia sozial bakarra elektronikoa izango da, eta SAUSSen integratuta egongo da. Dekretuak historiak jasotzen duen informazioa arautuko du, bai eta honako beste hauek ere: profesionalen ohar subjektiboen tratamendua, hirugarrenetan dagoen informazioa, datuak sistemako kideak diren hirugarrenei eta beste administrazio publiko batzuei lagatzea, sistemako eragileen sarbidea eta historia sozialaren titularraren sarbidea, besteak beste.
-Jarduera sozio-sanitarioa kudeatzeko, osasun zentroen eta oinarrizko koordinazio lantaldeak (ECB deitutakoak) osatzen dituzten CEASen arteko informazio-sistema bat eta konexio informatiko bat ezarri dira, profesionalen arteko baterako lana errazte aldera. Nagusiki, kasuen kudeaketa partekaturako gidaliburuak partekatzen dira, bai eta bileretako aktak ere. Tresna honek aukera ematen du bi sistemen arteko kudeaketa koordinatua eskatzen duten kasuak identifikatu eta artatzeko. Bereziki baliagarri gertatzen da hori baliabide sozio-sanitarioen plangintza egiteko.
3.6.5. Gaztela-Mantxa
Plangintzarako, diagnostikorako eta kalitate-kontrolerako tresnei dagokienez, esan daiteke halakotzat ez direla sekula existitu, Kontseilaritzaren beraren aurrekontu-exekuzioaren esleipenaren eta kontrolaren erantzukizunez haratago. Gaztela-Mantxako Juntak erabili duen (era erabiltzen jarraitzen duen) tresna bakarra eskualdeetako erreferentziako profesionalen arteko (gizarte langileak) aldizkako bilerak dira; izan ere, hilero, eremuko bilerak egiten dira jarduketak eta esku-hartzerako irizpideak koordinatzeko. Urtean bitan, oinarrizko gizarte zerbitzuetako zuzendaritza probintzialak eskualde eta eremuetako profesionalekin biltzen dira haiei jarduketa-ildoak, lehentasunak eta ekintza- irizpideak helarazteko eta laguntza deialdiei eta laguntzak arautzeko oinarriei buruz eta abarrei buruz informatzeko.
Bestalde, Gizarte Ongizatearen arloko ordezkaritza probintzialetanprestazio eta zerbitzu guztietarako langile teknikari arduradunak daude (oinarrizko zerbitzuetako burutza eta zerbitzu espezializatuetako burutzak), eta haien bitartez ekintza-ildoak goratzen edo beheratzen dira, edo iradokizunak jasotzen dira. Haiek dira, gainera, probintziako deribazioak eta prestazio espezializatuen atxikipenak izapidetzeko ardura dutenak. Hau da, udalen oinarrizko laguntza zerbitzuak ez diren guztiak zuzendaritza probintzialen bitartez kudeatzen dira; zentro eta baliabide espezializatuak, berriz, haien mendekoak dira (oro har, probintzia-hiriburuetan dauden baliabideak dira).
Profesionalen koordinazioari dagokionez, udal zerbitzuen prestaziorako maila desberdinen arteko barneko koordinaziorako bi bide baizik ez daude:
-Eremu batekoak diren eskualdeetako profesionalen arteko koordinazio tekniko bat (astero edo hamabostean behin elkarri laguntza emateko eta gaiak elkarrekin lantzeko bileren bitartez, aurrez ezarritako protokolorik gabe), eta ordezkaritza probintzial bakoitzeko (zerbitzu periferikoa) eremuetako profesional arduradunen eta burutzaren arteko beste koordinazio tekniko bat; azken hori ere protokolorik gabeko bileren bitartez gauzatzen da (eremu bakoitzera urtean bisita-erronda bat edo bi egiten dira).
-Kontseilaritzako (Toledon dago) zuzendaritzen eta zerbitzu periferikoetako zuzendaritza probintzialen arteko koordinazio tekniko-politiko bat. Gero, zuzendaritza probintzial horiek profesionalei Kontseilaritzaren jarraibideak transmititzen dizkiete profesionalei, probintzia bakoitzeko eremuko eta zerbitzu buruen bileren bitartez eta urtean behin probintziako zuzendaritza bakoitzak eskualdeetako gizarte langileei beraiengan eragina izan dezaketen eta beraien eskumenekoak diren kontseilaritzako laguntzen eta diru-laguntzen deialdiei, arau berriei, arauen erregulazio berriari eta abarrei buruz informatzeko antolatzen dituen bileren bitartez.
Azpimarra daiteke, azkenik, ez dagoela beste zerbitzu batzuekiko —esate baterako Hezkuntza edo Osasuna— kanpo koordinazioko protokolorik. Eskualde bakoitzeko profesionalak izaten dira eskolekin edo osasun zentroekin harremanetan jartzeaz arduratzen direnak, baldin eta familietan lagun egiteko edo esku hartzeko kasuetan beharrezkotzat jotzen bada.